Kinderen, gevlucht voor oorlog, bedreigingen of omdat ze op zoek zijn naar een hoopvolle toekomst, dolen rond door Europa.
COA en andere autoriteiten zijn ze ‘kwijt’. Tom Kleijn ging naar twee van hen op zoek. Door het verhaal van Liyed en Mohammed te vertellen wil Tom deze kinderen in zijn documentaire een gezicht geven en daarmee laten zien hoe deze jongens snel afglijden doordat ze – zonder ouders – opgroeien in een onveilige wereld. Volgens Tom raken jongens in deze situatie vaak aan de drugs en vallen ze in handen van mensenhandelaren of straatbendes.
Tom toont een groep jonge jongens die tussen de mazen van het Europese asielsysteem vallen, en op zichzelf aangewezen zijn. Uit onderzoek blijkt dat deze jongens niet uit een onveilig land komen; ze hebben om in Nederland te kunnen komen een ander verhaal verteld. Via een bootje vanuit hun land Tunesië, naar Italië , kwamen ze vervolgens naar Nederland. Met in veel van die landen contacten met bekenden, via de digitale snelweg, of ook met fysieke ontmoetingen.
In onder andere Oisterwijk werden ze opgevangen. Volgens het COA hebben ze hoe dan ook recht op bescherming vanwege hun leeftijd. Na hun opvang in Oisterwijk, worden ze ondergebracht in een pleeggezin in de buurt van Amsterdam. Foto’s van hun leven gaan via social media naar familie en vrienden in het thuisland. Stoere foto’s met dure bezittingen en veel geld.
Jongens van deze leeftijd, uit relatief veilige landen, raken verslaafd, zonder asielrecht, ze doen illegale dingen, onder druk trekken ze rond, vertrokken uit het zicht van hun pleeggezin én de autoriteiten. Kan je het deze jongens kwalijk nemen? Waar zijn hun ouders? Ook daar gaat Tom naar op zoek.
En uiteindelijk spreekt hij een van hen zelf, hij leeft op straat in Frankrijk.
Niets is wat het lijkt…
‘Verloren Jongens’ geeft een indringend beeld van de achterkant van ons asielsysteem.
Hieronder een trailer, en via deze link (klik hier) kijkt u de documentaire Verloren Jongens helemaal.
