Bijna 7 jaar geleden beviel Jasmijn Nagel uit Haaren van zoon Hendrik. Al snel bleek dat hij een aangeboren hersenafwijking had. Een onzekere tijd brak aan, want hoe zou hij zich ontwikkelen?
“Voor sommige mensen is zijn beperking op het eerste gezicht niet zichtbaar”, vertelt Jasmijn. “Hij kan lopen en praten. Maar zijn aangeboren hersenafwijking uit zich onder andere in CVI (cerebral visual impairment). Dit betekent dat de beelden die via zijn ogen binnenkomen door de hersenen niet goed worden geregistreerd of omgezet. Ook heeft hij een cerebrale parese spasme en sinds 3 jaar zware epilepsie. Het is echt een heerlijk ventje, maar wél een zorgenkind. En dat trekt soms een zware wissel op ons als gezin.”
Naast Hendrik hebben Jasmijn en haar man Klaas ook dochter Nienke. “Voor haar is het niet altijd makkelijk. We moeten onze aandacht verdelen en we kunnen er niet zomaar op uit als gezin. Dat voelt soms heel oneerlijk.” Hendrik gaat 4 ochtenden naar de zorgboerderij in Haaren. “Daar doet hij het hartstikke goed. Hij kan daar lekker naar buiten en spelen met andere kinderen. En hij werkt daar aan schoolse vaardigheden.” Nienke spreekt weleens af na school of in het weekend. Voor Hendrik is dit niet zomaar mogelijk. “Als hij een epileptische aanval krijgt moet je snel en adequaat handelen. Die verantwoordelijkheid kan ik niet zomaar bij iemand neerleggen. Mijn moeder wil graag oppassen, maar wat nou als het misgaat? Het is wel zijn oma! En hoe gezellig het daar ook is, het is niet hetzelfde als ‘afspreken’ natuurlijk.”
Opvoeden doen we samen
Via de gemeente hoort Jasmijn over ‘Buurtgezinnen’. Een initiatief gebaseerd op een oude gedachte: opvoeden doen we samen. “Zij verbinden gezinnen die steun kunnen gebruiken aan een ander gezin in de buurt die steun willen geven. In ons geval gunde ik Hendrik ook speelafspraakjes. En natuurlijk was een moment met Nienke alleen of even voor onszelf ook heel fijn.” De link werd gelegd met Pieternel Lievense uit Vught. Zelf moeder van 2 jongens Tom (8) en Noud (11). “Pieternel werkt als orthopedagoog met kinderen die een visuele beperking hebben. Haar man Ard werkt in het ziekenhuis. Dat voelde dus meteen goed. Tijdens de eerste kennismaking was er een fijne klik. Hendrik gaat nu om de week op zaterdagmiddag naar hen toe. Voor hem betekent dat heel veel. Hij kan nu óók afspreken!” Voor het gezin van Pieternel is het ook leuk om Hendrik in huis te hebben. Pieternel: “Door Hendrik waarderen we meer de kleine dingen waar je plezier aan kunt beleven. Zoals een auto die terug toetert. Of een boodschapje doen bij de biologische winkel en Hendrik die mag betalen met het pasje. Hij geniet zó van die dingen dat je er zélf ook van geniet. We ervaren die middag extra aandacht voor elkaar. Mijn jongens vinden het ook erg gezellig. Laatst zei Tom nog dat hij echt zin had om Hendrik weer te zien. Hij komt vaak ook onverwacht uit de hoek met een grapje of blijdschap. Dat werkt aanstekelijk!”
Blij met hulp
Ook dochter Nienke krijgt een steungezin. “Ik vond dat zij het ook verdiende om even bij een ander gezin ‘de boel de boel te laten’. Ze gaat één keer per week naar het gezin toe. Vaak speelt ze bij hen thuis met hun dochter Reza. Dan eet ze mee en haal ik haar daarna op. Soms mag ze logeren. Ze is zelfs al mee geweest naar de camping. Dat vond ze écht geweldig.” Jasmijn is blij dat ze hulp heeft gekregen. “Ik vind het echt fantastisch wat de 2 gezinnen voor ons doen. Bij vrienden of familie voelde ik mij toch bezwaard om hulp te vragen. Ook omdat je weet dat je het zelf niet terug kunt geven. Maar deze gezinnen kiezen er bewust voor. Voor hen is het veel laagdrempeliger dan bijvoorbeeld pleegzorg. Het gaat vaak maar om een paar uurtjes per week. Dit gun ik écht veel meer kinderen!” Pieternel vult aan: “Ik vind het belangrijk dat onze kinderen mee krijgen dat het fijn is om iets voor anderen te kunnen doen. Het is ook heel bijzonder dat ze Hendrik aan ons toevertrouwen. Het schept echt een band met elkaar.”
Heb je een vraag of hulp nodig?
Soms zit het leven (even) tegen en lukt het niet alleen. Blijf er niet te lang mee zitten. Vraag hulp aan je omgeving. Aan familie, de buren of vrienden en kennissen. Of neem eens een kijkje op de website www.wegwijsinoisterwijk.nl of de website www.HaarenEEN.nl. Daar vind je een breed aanbod aan vrijwilligersorganisaties in Oisterwijk. Zij staan voor je klaar.
Je kunt ook vraag stellen of hulp krijgen via Loket Wegwijs. Bel naar (013) 30 30 440. Bereikbaar maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag van 8.30 – 12.00 uur en woensdag van 13.00 – 17.00 uur. Of mail naar loketwegwijs@oisterwijk.nl.
Dit persoonlijke verhaal is onderdeel van de campagne Voor Elkaar. De campagne is een samenwerking met inwoners, vrijwilligers, sociale organisaties en Gemeente Oisterwijk.
