Veel mensen die ingrijpende, schokkende ervaringen hebben meegemaakt, zijn bijzonder veerkrachtig. Dat laat ook Embaba Shemay (23) uit Eritrea zien,die op haar zestiende voor de oorlog op de vlucht sloeg. Zij liet haar familie achter en kwam via een verschrikkelijke route vol risico’s terecht in een asielzoekerscentrum in Nijmegen. Ze kreeg asiel en een woning toegewezen in Haaren. De gemeente tipte haar over het project Taalmaatje om de Nederlandse taal beter te leren. Daar leerde ze Trix van der Eerden uit Oisterwijk kennen. Er ontstond tussen hen een bijzondere band. Samen vertellen zij hun verhaal.
Hoe ben je naar Nederland gekomen?
Embaba: “Over de vlucht kan ik moeilijk vertellen. Het koste veel pijn en moeite. Ik moest heel veel lopen en dat was vermoeiend. We reisden met een grote vrachtwagen richting Libië. Het was heel gevaarlijk onderweg. Vanuit daar ben ik met een boot naar Italië gekomen.”
Trix: “Het is bijna niet te bevatten wat Embaba in haar jonge leven heeft meegemaakt. Ik heb kleinkinderen in dezelfde leeftijd. Het raakt me dat ze alles alleen heeft moeten doen.”
Hoe gaat het nu met je?
Embaba: “Ik heb een heel lief dochtertje gekregen, zij is nu bijna 1 jaar oud. Mijn vriend heb ik hier in Nederland ontmoet, hij komt ook uit Eritrea. Ik zit nu nog op school en ik loop stage. Mijn vriend woont niet bij mij in Haaren, hij woont in Someren. Voor mij is het moeilijk om alleen voor onze dochter te zorgen.”
Trix: “Door allerlei regels mogen ze niet met drie personen in één van hun huizen samen wonen. Echt onbegrijpelijk. Ik heb al van alles uitgezocht, maar vooralsnog is het nog niet gelukt om ze in één huis te laten wonen.”
Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
Embaba: “Via het Taalmaatjes project. Maar we zijn nu geen Taalmaatjes meer. Trix is oma van mijn dochter!”
Trix: “Vroeger woonde ik in Noordwijk en was ik directeur van een basisschool. Daar gaf ik ook al taalonderwijs aan volwassenen. Toen ik naar Oisterwijk verhuisde vroeg mijn zus om in Haaren Taalmaatje te worden. Het is daar een geweldige gemeenschap van vrijwilligers. Ik werd ingedeeld bij Embaba en sindsdien betekent ze veel voor mij.”
Wat bewonder je in Embaba?
Trix: “Ik ken haar nu bijna 4 jaar. Ik vind haar vreselijk optimistisch, ze probeert van alles iets te maken. Ik merk dat ze diep heimwee heeft naar haar moeder. De basis mist ze. Maar ze doet het geweldig. Ze wil altijd op tijd zijn, op school en haar stage. Dat is natuurlijk typisch Nederlands. Ze is vanuit zichzelf gemotiveerd om verder te komen. Dan houd je het vol. Ik bewonder ook haar gastvrijheid! Ik word zo vaak uitgenodigd om mee te eten. Financieel is het natuurlijk nog moeilijk, maar wat ze allemaal klaar weet te maken is ongelofelijk. Ook de vanzelfsprekendheid waarmee ze het doet. En ze hebben samen een fantastisch kind!”
Hoe zien jullie de toekomst?
Embaba: “Ik vind Nederland een fijn land. Ik leef hier in vrijheid en er zijn aardige mensen. Ik wil straks geld verdienen als verkoopster en ik hoop samen te wonen met mijn vriend in één huis.
Trix: “Ze is nog jong en heeft eigen ideeën. Ze moet haar weg vinden tussen beide culturen. Ze kent nu nog maar weinig Nederlanders. Ze heeft wel vriendinnen, maar die komen allemaal uit Eritrea. Ze zoeken elkaar toch op. Ook is ze Christen en houdt ze vast aan de rituelen van haar godsdienst. Haar dochtertje is gedoopt in Tilburg in een speciaal gedeelte van de kerk met Eritrese voorgangers. Ik keek mijn ogen uit. De intentie waarmee ze het doen. Zo oprecht. Zolang als ik het leven heb, blijf ik Embaba ondersteunen. Uiteraard alleen zolang zij het ook fijn vindt. Als zij het niet meer wil, dan geef ik daar gehoor aan. Ze moet dingen ook zelf ontdekken. We doen weinig samen, maar passen onze tijd aan elkaar aan. Ik probeer één keer in de week of in het weekend even langs te gaan. Of als er iets is, kan ze me bellen. Ik doe het met plezier. In plaats van Taalmaatjes, zijn we nu Allesmaatjes.”
Dit artikel (en nog meer mooie verhalen) verscheen in het magazine Voor Elkaar (klik hier), een uitgave voor elkaar, van inwoners, vrijwilligers, organisaties en de gemeente in Oisterwijk. Wil jij meer weten over het leren van de Nederlandse taal? Klik dan even hier, en informeer bij het Oisterwijkse Taalhuis.
