Onze vaandeldragers weten weer wat verliezen is. De laatste nederlaag in een wedstrijd om het echie werd geleden ergens in december 2019, DVG was destijds met 2-0 te sterk.
Trainer Pierre van Berkel was vooraf niet te benijden, de lijst met afwezigen was opnieuw behoorlijk lang. Daarentegen werd de wedstrijd van het tweede opnieuw verplaatst zodat de reserves zonder een wedstrijd in de benen op de bank plaats konden nemen.
Trinitas kreeg binnen tien minuten een volgende tegenvaller te verwerken, Rens van Lissum kreeg al snel last van zijn hamstring en werd vervangen door jongeling Stijn de Wit. Ondanks de tegenspoed probeerden onze blauwhemden het heft in handen te nemen. Optisch was de ploeg van Pierre van Berkel dan ook wat sterker een kreeg een paar kansjes. Gilze wachtte echter rustig af en loerde op een gaatje in de defensie van Trinitas. Een aantal keer werd ook een gaatje gevonden maar de afwerking liet gelukkig te wensen over zodat Trinitas mocht blijven hopen.
Na een half uur was het toch prijs, Willem van Eijck ontsnapte aan zijn bewaker, mocht alleen op Max Monkel afgaan en hij faalde niet, 0-1. Trinitas probeerde het vervolgens tot de thee nog wel maar Gilze bleef de betere ploeg en kwam nauwelijks in de problemen.
Vol goede moed begon Trinitas aan de tweede helft maar Gilze gaf het heft niet uit handen. Trinitas probeerde het wel maar was te voorspelbaar. Het middenveld kon nauwelijks bijsluiten omdat voorin steeds de actie naar voor werd gezocht en te vaak balverlies werd geleden. Toch was er een onachtzaamheid van Max Monkel voor nodig om Gilze een tweede treffer toe te laten. De Trinitas-doelman was iets te gemakzuchtig en werd bestraft door Vasco Oerlemans, die pakte de bal af en kon de bal in een leeg doel schieten, 0-2.
Daarmee leek de wedstrijd beslist, zeker toen een paar minuten later Willem van Eijck de 0-3 maakte en Gilze op rozen zat. Dit doelpunt leek overigens in buitenspelpositie te zijn gemaakt. Helaas voor onze assistent-scheidsrechter Marcel Tholen was er geen VAR op Sportpark Dˈn Donk, zodat het doelpunt toch in de boeken ging.
Ondanks een 0-3 achtstand lieten de mannen van Pierre van Berkel de koppies niet hangen wat bewonderenswaardig was, ze bleven jagen op een soort van aansluitingstreffer. Die viel dan ook een minuut of vijf voor tijd, Harm van de Ven kreeg de bal op links en joeg hem snoeihard achter de Gilze-doelman, 1-3. Twee minuten later leek er ook nog een hectische slotfase in te zitten toen Harm van de Ven opnieuw scoorde, de vlaggenist uit Gilze stak echter zijn vlag de lucht in en werd geloofd door de overigens prima leidende scheidsrechter Martens.
Hiermee was het Oisterwijkse verzet gebroken en nam Gilze de punten verdiend mee naar huis.
