5 maart werd in Oisterwijk de eerste coronabesmetting geconstateerd. Samen met een aantal inwoners blikken we deze week terug.Hele treurige en hele mooie ervaringen kwamen dit bijzonder turbulente jaar voorbij, met ongewenste impact en tegelijk ook veel gewaardeerde hulp aan elkaar. U leest over een jaar met ups en downs.
Een jaar lang corona in Oisterwijk, een ongewenst jubileum
Rick Denissen – Student en hobbyfotograaf
Corona in Nederland. Op het moment dat de eerste coronabesmetting in Nederland werd vastgesteld zat ik voor een stage aan de andere kant van de wereld. Op het moment dat ik het nieuws hoorde zat ik thuis op de bank bij mijn gastgezin in Nieuw-Zeeland. Ik schrok er van dat het virus als eerste in Brabant was opgedoken, mijn familie woont hemelsbreed maar op een paar kilometer van het ziekenhuis waar het eerste coronaslachtoffer van Nederland lag. Omdat het virus zo dichtbij was had ik wel de angst dat mijn ouders het ook op zouden kunnen lopen, terwijl ik nog in Nieuw-Zeeland verbleef.
Ik heb mijn rondreis door het bijzondere land eerder afgebroken om terug te kunnen keren naar Nederland, maar vanwege het grote besmettingsgevaar van binnenkomende reizigers waren op dat moment al veel internationale vliegvelden gesloten. Net de vliegvelden die vanuit Nieuw-Zeeland bereikbaar waren, zoals China en Singapore, zaten op slot. Terwijl Nieuw-Zeeland zelf eigenlijk maar amper besmettingen met het virus had, minder dan 100 in het hele land, ging het gehele land al in een lockdown. Binnen 48 uur gingen vliegvelden dicht, stopten bussen met rijden en was het voor toeristen niet meer mogelijk om naar Nieuw-Zeeland af te reizen. Zelfs openbare toiletten en speeltoestellen werden afgesloten. Uiteindelijk ben ik met een repatriëringsvlucht vanuit de overheid terug naar Nederland gekomen. Ik ben precies op Eerste Paasdag terug gekomen in Nederland, ik was erg blij dat mijn familie in de tussentijd gezond was gebleven.
Ik verwacht dat we pas het einde van de zomer een soepeler leven kunnen gaan leiden met een kleinere kans om het coronavirus te krijgen. Tegen die tijd zal een groot deel van de Nederlands gevaccineerd zijn en worden de zwakkere in onze samenleving beter beschermd. Mijn angst is wel dat er nog meer verschillende varianten van het coronavirus ontstaan en het huidige vaccin hier niet meer tegen kan beschermen. Mijn hoop is dat het vaccin hier tijdig op aangepast kan worden om een nieuwe grote uitbraak in de toekomst te kunnen voorkomen.
Door de hele coronacrisis heb ik wel meer inzicht gekregen in de verspreiding van virussen en met welke gemakkelijkheid dit kan gaan. Mijn verwachting is dat er in de toekomst meer aandacht wordt besteed om virusverspreiding in het algemeen te kunnen voorkomen. Ik hoop voor nu dat iedereen gezond mag blijven en dat alle Nederlanders op tijd kunnen worden ingeënt. Ook hoop ik dat iedereen met elkaar in contact blijft in deze tijd en dat extra aandacht wordt besteed aan de mensen die dit nodig hebben.
