Wekelijks schrijft en tekent Lilian over de dieren in het bos:
Het avontuur van Pierewaaier
Op een ochtend wilde Pierewaaier kijken hoe snel hij naar het Bakseven kon zwemmen.
Hij zag een visser die probeerde Pierewaaier met zijn visnet te vangen.
Gelukkig was Pierewaaier hem te slim af. Hij maakte zich zo plat dat hij langs het ijzer van het visnet afgleed.
De visser was chagrijnig en boos.
Hij gooide zijn visnet naast zich neer.
Ongeduldig begon hij heen en weer te wapperen met zijn hengel.
Bovendien was hij ook aan het vloeken.
Vloeken is echt verkeerd.
De schepper mag je nooit de schuld geven van iets, dat niet volgens jouw wens gaat.
Pierewaaier had wel de wens dat deze man in het water zou tuimelen.
Slechte dingen wensen voor de ander is ook niet goed.
Kukkuk en Picasjik zouden nu moeten komen om een deuntje voor deze arme stakker te fluiten.
Zo gaat hij zijn ongeduld vergeten, en zou hij zijn blijdschap terug krijgen.
Klik en lees hier meer over Lilian en ‘De dieren in het bos’
