Columnist Roland Smulders neemt u mee, een kijkje in zijn Oisterwijk:
Kruimelwerk
‘Immer wenn du denkst, es geht nicht mehr, kommt von irgendwo ein Lichtlein her.’ De adventtekst komt spontaan in mij op. Ook ik dacht even dat er over mijn woonplaats Oisterwijk niks meer te schrijven viel, toen ik op de valreep toch nog werd gered van een roemloze ondergang. Een plaatselijke journalist geeft de lokale VVD een complimentje voor het plotselinge steunen van de natuur en krijgt als reactie de vraag of bovenin alles nog in orde is. Natuurlijk is de VVD niet begaan met het lot van alle plantjes en insekten. De drang tot behoud heeft alleen betrekking op bomen die enige monumentale uitstraling hebben. De VVD is nu eenmaal ook op lokaal niveau geen partij voor het kruimelwerk.
Zelf heb ik wel iets met het behoud van kleine planten en struiken die her en der omhoog komen tussen de stenen van mijn terras. Het heeft ermee te maken dat ik geen geboren tuinier ben. Als het heel erg wordt, buk ik om het ergste onkruid uit te trekken, voor de rest geloof ik het wel. Zo erg is het met mij gesteld, dat ik nog te lui ben om de door de buxusmot aangetast struik bij de voordeur weg te halen. Het is dat ik mij nooit heb aangesloten bij de VVD, anders kwam ik beslist in aanmerking voor het erelidmaatschap.
Wat politieke voorkeur betreft, heb ik de aard naar mijn moeder. Zij was liberaal omdat middenstanders dat hoorden te zijn en rood omdat zij als kind had ervaren wat het betekende om arm te zijn. Misschien heb ik van haar die eigengereide voorkeur zelf wel te bepalen in welk hokje ik wil zitten. Een bizarre mengeling van opvattingen waar geen vat op te krijgen is. Een Oisterwijker tussen de Oisterwijkers.
De VVD in Oisterwijk heeft op het eerste gezicht een mooie website. Nu ik er toch ben om te kijken wat de ruimte is die de natuur van de echte liberalen krijgt, maak ik van de gelegenheid gebruik ook even rond te kijken wat er nog meer op de liberale agenda staat. Boven een foto van een rij hele kleine kabouterhuisjes staat de kop: ‘Investeren of creperen’. Hoewel het vast niet zo is bedoeld, pak ik het in eerste instantie op als een liberale waarschuwing voor lakse huurders zoals ik. Wie blijft plakken in een sociale huurwoning, kan binnenkort zijn lol op en wat goed is komt snel. De plaatselijke verkiezingen liggen alweer enige maanden achter ons, denk ik bij het lezen van dat ambitieuze motto. Hoeveel is er nog over van het heilige vuur waarmee de kiezers werden verleid? Wat goed is komt snel. Of het betekent dat het bij de liberalen toch niet helemaal goed zit, moet iedereen maar voor zichzelf uitmaken.
Roland Smulders
[box style=”info”]Facebookpagina van Roland Smulders[/box]
