Columnist Roland Smulders neemt u mee, een kijkje in zijn Oisterwijk:
Houdingsprobleem
De hardwerkende ambtenaren van mijn woonplaats Oisterwijk zullen laatst niet met plezier aan de slag zijn gegaan. Ik zou er tenminste behoorlijk de smoor over in hebben als het mij gebeurde. Volgens de lokale progressieve partij PrO is er iets mis met hun houding. Dat wil je als ambtenaar niet lezen als je tijdens de eerste kop koffie van de dag nog snel even met slaperige ogen de ingekomen berichten checkt. Het lijkt mij niet bevorderlijk voor de arbeidsmoraal, zal ik maar zeggen.
Wat PrO steekt, is dat Oisterwijkse ambtenaren steeds plannen verzinnen zonder te vragen wat de inwoners denken. Er is geen sprake van co-creatie en dat is in mijn woonplaats een zwaar verwijt. Het staat zo’n beetje gelijk met het gebruik van het woord ‘massavernietigingswapens’ in diplomatieke kringen. Wie dat te horen krijgt, weet ook dat het serieus is. Hebben de partijen niet het goede voorbeeld gegeven door het college van burgemeester en wethouders in de rol van Gekke Henkie te dwingen? Ambtenaren moeten niet doen alsof de geldende omgangsvormen aan de laars kunnen worden gelapt.
Zelf heb ik weinig met dat concept van co-creatie. Ik zou een goede Oisterwijkse ambtenaar zijn. In de meeste gevallen is het een slap excuus om niet zelf in actie te hoeven komen. Oisterwijk geeft niet de richting aan, maar faciliteert het strompelen van de burgers. Ik kan mij goed voorstellen dat ambtenaren in dat geval besluiten het beleid zelf vorm te geven. Per slot van rekening zal iemand het moeten doen.
Vroeger heb ik het wel gedaan: aanschuiven bij zo’n bijeenkomst om mee te praten over te ontwikkelen beleid over bijvoorbeeld het armoedeprobleem. Met het gevoel verder te zijn gekomen door in groepjes steekwoorden op een groot vel te kalken, ben ik nooit naar huis gegaan. Datzelfde zal ook wel gegolden hebben voor de ambtenaren die de taak hadden wat van de bijeenkomst te maken. Zij deden eraan mee omdat het verwacht werd, niet omdat zij geloofden er echt iets van op te steken.
Het moet een keer gezegd worden dat PrO gedurende de op zijn eind lopende raadsperiode niet veel heeft kunnen bereiken. Het is altijd gemakkelijker iets te willen dan iets voor elkaar te krijgen. Door interne perikelen en het hameren op persoonlijke stokpaardjes bleef daar niet zoveel tijd voor over. Minima moeten nog aanschuiven bij de voedselbank en hopen op hulp van de Charitas, maar er ageert tenminste nog iemand tegen de intensieve veehouderij in het oosten van onze provincie. Kan het zo zijn dat de aanval over het houdingsprobleem van de Oisterwijkse ambtenaren bedoeld is om aan de kiezers nog iets van een verklaring te geven?
Roland Smulders
[box style=”info”]Facebookpagina van Roland Smulders[/box]
