Columnist Roland Smulders neemt u mee, een kijkje in zijn Oisterwijk:
Het voortbestaan van het natuurzwembad in mijn woonplaats Oisterwijk hangt nog even in de weegschaal. Of misschien kan ik beter ‘in de waagschaal’ zeggen, want alles heeft veel weg van het politieke spel: uitstellen tot het echt niet langer kan. Grondeigenaar Natuurmonumenten wil nu wel ergens voor het einde van het jaar weten wat het gaat worden. Mijn gevoel zegt me dat het spannend zal worden. Rond de intocht van Sinterklaas zullen we wel te horen krijgen dat er opnieuw iets is wat eerst nog onderzocht moet worden en dat Natuurmonumenten dat ook vindt. In elk geval zal dan wel duidelijk zijn dat de bezoekersaantallen van vroeger, of wilde zomerparty’s op het strand echt niet meer kunnen.
Mijn chatbot is zijn hand aan het overspelen door te roepen dat we moeten duimen het buitenzwembad te kunnen behouden. Kunstmatige intelligentie is leuk, maar ik zie het fenomeen niet zo snel met zwembroek en opgerolde handdoek onder de arm richting het diepe bad paraderen. Ik heb hem meteen streng toegesproken de grappen aan mij over te laten. Hij reageerde met de steek dat hij daar niet op kon wachten. We hebben afgesproken de kwestie even niet verder op de spits te drijven.
Toen het natuurzwembad nog gewoon open mocht van Natuurmonumenten, werden er – voor zover ik weet – niet vaak evenementen en wilde feesten gehouden. Het is een beetje flauw om nu te doen alsof de wereld ervan afhangt. In elk geval is het flauw om er nu pas mee te komen. Toen ik nog jong en fit was, hoorde ik er niemand over. In dat geval was ik heus wel vaker gaan zwemmen.
Het zal wel niet toevallig zijn dat het gemeentebestuur juist nu graag een update wilde geven van hoe het staat met de voortgang. Netelige zaken kun je het best serveren als onderdeel van een menu met meer van dat lekkers. Er moest gesproken worden over ‘rotte kiezen’ in het straatbeeld en het opfrissen van de gemeentelijke communicatie. Dan is zo’n update voor vermoeide raadsleden wel een mooie gelegenheid even het kopje koffie naar zich toe te trekken. De geplande revitalisatie van de natuur door minder bezoekers toe te laten kan dus doorgaan. Dat is dan weer wel winst. En het gemeentebestuur belooft opnieuw verder te zoeken naar haalbare alternatieven. Tot die tijd mag er bij warm weer af en toe nog wat gezwommen worden in het ven.
Waarschijnlijk is iedereen de voortslepende kwestie straks zo beu, dat met brede instemming wordt gereageerd op het besluit toch maar gewoon tot vrij geruisloze sluiting van het stukje Oisterwijkse cultuur over te gaan. De meeste inwoners hebben tegen die tijd wel een keer genoten van het gerevitaliseerde bad en voor zichzelf besloten dat ze tegenwoordig meer voor hun dure geld meer service verwachten dan een ijsje uit een passerende ijscokar. Dat het zo ging aflopen, wist iedereen natuurlijk al, maar soms hebben mensen gewoon tijd nodig om aan het onvermijdelijke te wennen.
Er zal hoogstens iemand van de jongere generatie mijmeren dat het idee van die wilde feesten niet per se een natuurbad nodig heeft om realiteit te worden. Het is weer eens wat anders dan de zoveelste jaarmarkt met standwerkers die al vertrokken zijn als normale mensen de slaap nog uit de ogen wrijven.
