Jelle Krekels werkte een maand mee; hij was medewerker voor de begeleiding van Alleenstaande Minderjarige Asielzoekers.
Met de ervaringen van Jelle, die hiervan verslag maakt in het Brabants Dagblad, worden een aantal onderwerpen bevestigd waarvan we eerder al informatie hadden, of sterke vermoedens. Zo zijn de leefomstandigheden op het AZC in Oisterwijk belabberd; denk aan bijvoorbeeld schimmel op de muren. Het staat in geen verhouding met het mooie van Oisterwijk, de bossen en vennen; het geeft Jelle dan ook een schril contrast met de miljoenenvilla’s in de buurt.
Onbeschrijfelijk zijn de traumatische ervaringen van de jongeren, die zich ook uiten in psychische problemen, bijvoorbeeld zelfverminking. De traumatische ervaringen houden niet op als deze jongeren in Nederland zijn. Zo wordt Jelle geconfronteerd met buitenstaanders – illegaal aanwezig op het AZC – op zoek naar seks met jonge jongens; of zoals ook bekend is het ronselen van kwetsbare jongeren voor prostitutie.
Bevestiging komt er ook, over de helaas enige tijd flinke overlast, voor een deel (niet uitsluitend) veroorzaakt door ‘veilige landers’. En zo blijkt uit het artikel, heeft het COA die doelgroep afgeschaald alvorens de vergunning met 25 jaar te kunnen verlengen. ‘Dat is raar, denk ik. Maar er zijn wel meer rare dingen.’
Met name valt op dat Jelle concludeert dat de overheden tekort schieten in het gehele asielbeleid; hij noemt het ‘puinhoop door bestuurlijk falen’. Er is een tekort aan schoolcapaciteit, groot verloop van en tekort aan personeel, tekort aan opvangplekken, ‘minderjarigen’ die niet minderjarig zijn, slechte huisvesting, gebrek aan woningen voor statushouders, geen geld voor een treinkaartje, procedures die te lang duren…
Uit eigen ervaring ziet Jelle gelukkig ook dat de begeleiders hun uiterste best doen om de jongeren een fijn en gelukkig gevoel te geven, zodat ze zich even geen vluchteling voelen.
De conclusie van een maand meewerken: een glimmend tandwiel in een landelijk compleet stukgelopen machine.
Het uitgebreide verslag – dat wij van harte aanbevelen om te lezen – met daarin de schreiende en gelukkig ook mooie momenten die Jelle heeft gezien, besproken, meegemaakt… je leest het in een uitgebreid artikel op Brabantsdagblad.nl
