Op 30 september overleed oud-raadslid Harry van Duijnhoven (1943), actief voor de PvdA en later PrO. Zijn toenmalige fractiecollega’s herdenken hem in onderstaande In Memoriam.
In Memoriam Harry van Duijnhoven
Harry was tot 1975 werkzaam in het kadercursussenwerk van de PvdA. In dat jaar maakte hij de overstap naar het vakbondswerk bij het AC de Bruijninstituut, later FNV-scholingsinstituut, aan de Heusdensebaan. Naast zijn baan was hij in de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw actief als PvdA-statenlid en afdelingsvoorzitter én vanaf 2001 als PvdA-raadslid.
Harry was een hartstochtelijk voorstander van progressieve samenwerking en stond in 2006 aan de wieg van PrO. Hij is bij alle voorbereidingen betrokken geweest, zoals het opstellen van de statuten en het huishoudelijk reglement. Daarin was hij echt een kei. De Nieuwsklok vroeg hem toen waarom hij zich als PvdA’er zo inzette voor PrO. Harry antwoordde: ‘Ik ben politiek actief om dingen te veranderen en te verbeteren (…) Dat lukt alleen onder het motto ‘samen staan we sterk’. Harry zou als raadslid deel uitmaken van de eerste legendarische zevenkoppige raadsfractie van PrO en vervulde daarin de rol van fractiesecretaris en woordvoerder sociaal beleid.
Harry was een sociaaldemocraat in hart en nieren, kwam op voor de minderbedeelde mensen en probeerde dat op elk vlak onder de aandacht te brengen. Dat was zijn drijfveer voor de politiek en kenmerkte ook wie hij was als mens. De nestor, pater familias, van de fractie, met levenswijsheden die telden. Soms wel eens wat lang van stof, maar we werden geboeid door de inhoud van zijn verhalen. Harry was een rustige man die op argumenten wilde overtuigen. Ook bij heftige discussies wist Harry de rust te bewaren en bracht hij argumenten in om zijn standpunt kracht bij te zetten. Zijn dossierkennis was groot, hij hield altijd de grote lijnen in de gaten en kon onderwerpen zodanig combineren dat het overzicht behouden bleef. Of het nu ging om armoedebeleid, WMO, of gemeentelijke financiën, als
Harry aan het woord was in commissie of raad, dan werd er echt geluisterd.
Harry was de kracht op de achtergrond, hoefde niet zo nodig in de spotlights. Hij zocht de overeenkomsten en mogelijkheden. Geen ‘straatvechter’, maar een beminnelijke man die stond voor wat hij zei en wat hij deed. Integer, betrouwbaar, serieus en altijd met respect naar de ander. Hij liet iedereen uitpraten, ook al vond hij het ‘onzin’ en kwam dan met een scherpe opmerking. Inhoud en resultaat stonden voor hem voorop. Je kon altijd een beroep doen op Harry en nooit tevergeefs. Nieuwelingen in de fractie vonden in hem een geduldige leermeester.
Als het om sociale politiek en armoedebeleid ging, kwam de oude vakbondsman en PvdA’er naar boven. Dan kon hij zeer vasthoudend zijn. Hij was trots op het nieuwe gemeentebestuur, met daarin op armoedebeleid een PrO-wethouder: Joop van Hezik. Het gemeentebestuur had de bijzondere bijstand voor meer mensen toegankelijk gemaakt, gezorgd voor een collectieve ziektekostenverzekering en gehandicapten mochten voortaan gratis parkeren. Dat noemde Harry resultatenpolitiek. Als lid van de raadswerkgroep Wet Maatschappelijke Ondersteuning probeerde hij zoveel mogelijk de zorgvragers en cliëntenorganisaties bij het beleid te betrekken. De diensten die de gemeente zou gaan aanbieden moesten volgens Harry inkomensafhankelijk zijn, dan zou Oisterwijk pas echt een solidaire gemeenschap zijn.
De zorg voor zijn vrouw maakte dat Harry in 2010 besloot zich niet opnieuw beschikbaar te stellen als raadslid. Maar dat betekende niet dat hij PrO vergat. Elke ledenvergadering was Harry aanwezig, en de fractie ontving regelmatig mails van hem met artikelen over vernieuwende lokale politiek. Zo stuurde Harry op de achtergrond nog steeds zijn geesteskind. Doelgericht, consistent en warm.
Een politiek innovator is niet meer.
De PrO fractie van 2006-2010:
Ad van den Oord
Marjan Bastiaan
Rick Heijstee
Wil Oerlemans
Irene Ogier
In gedachten: Hans Denissen
