Wekelijks schrijft en tekent Lilian over de dieren in het bos:
Hoe loopt het af met Pierewaaier?
Piertje is op een middag strek oefeningen aan het doen in het Galgeven.
Een jongen van 16 jaar oud, heeft een emmer en een visnet bij zich.
Hij loopt juist aan de kant van het Galgeven waar Piertje is.
Hij ziet Piertje zijn sportoefeningen doen. Hij vist Piertje op.
Hij heeft hem gevangen in zijn visnet.
De jongen heeft modder en een paar bruine plantjes in de emmer.
Hij stopt Piertje in deze emmer.
Piertje is bleek geworden van de schrik.
Hij denkt: Wat gaat er nu met mij gebeuren?
De jongen brengt Piertje naar zijn huis.
Op zijn kamer heeft hij een grote bak met aarde.
Daar wonen nog een paar andere pieren.
Piertje wordt daarin gezet.
Hij maakt kennis met de andere pieren.
Ze zijn best aardig voor Piertje.
Ze zeggen dat de jongen goed voor hun zorgt.
Hier is opa pier de baas, zegt een pier.
Wij leven hier als een grote familie.
Wij hebben een warm huisje, lekker eten, we begrijpen elkaars fouten,
we vinden het niet erg als één van ons een keer ongeduldig is of heel lastig doet.
Opa pier is voor ons vader en moeder.
Oma pier is achter gebleven in het Galgeven. Soms mist hij oma pier.
Hij blijft toch even vrolijk en blij.
Opa pier vertelt iedere avond mooie verhalen wat hij heeft meegemaakt.
Ze zijn best spannend. Opa pier wil graag dat de familie groeit.
En dat de jongeman altijd goed voor hun mag blijven zorgen.
Dit zijn hele wijze woorden van opa pier.
De wat jongere pieren doen leuke spelletjes met Piertje, zodat hij het echt naar zijn zin heeft.
Piertje is blij en gelukkig. Hij denkt niet meer aan zijn vroegere vriendjes.
De volgende keer vertel ik jullie over Moris de bosmuis.
Groetjes, tot de volgende keer!
Klik en lees hier meer over Lilian en ‘De dieren in het bos’
