Columnist Roland Smulders neemt u mee, een kijkje in zijn Oisterwijk:
Met vriendelijke groeten
Het nieuws in mijn woonplaats Oisterwijk ging nog niet zo lang geleden over een tweet die naar eigen zeggen niet afkomstig bleek van een raadslid en over kalkoenen die op termijn wellicht ingeruild worden voor ander gevogelte. Ik had al het vermoeden dat politiek niet altijd over belangrijke dingen gaat, maar nu hebben de beoefenaars zich echt overtroffen. Zodra ik de berichten las, wist ik het: daar kom ik dus van mijn levensdagen nooit overheen.
Voor het overige viel er in die dagen over Oisterwijk weinig nieuws te melden. Of het moet zijn dat Natuurmonumenten de aanval op het openlucht zwembad in de bossen weer eens heeft geopend. Ooit zal het wel lukken, moeten ze daar denken. Wij Oisterwijkse inwoners zijn aan ons Staalbergven gehecht, maar als het voortbestaan elk jaar bedreigd wordt, gaat de urgentie op den duur toch verloren. Natuurmonumenten heeft geduld en komt af en toe langs om te kijken of wij al murw genoeg zijn. Uiteindelijk haalt de vereniging de overwinning binnen zonder er moeite voor te hoeven doen. Waarschijnlijk zal ik er dan een column over schrijven om de zaak nog een beetje fatsoenlijk af te ronden. Een soort grafschrift voor het natuurbad waar veel plaatsgenoten warme herinneringen aan hebben.
Van de door mij eerder in een column aangekondigde volksopstand zal wel weinig terechtkomen. Oisterwijkers ketenen zich niet vast aan bomen, hekken en shovels. Oisterwijkers schrijven hun ongenoegen heel beschaafd op papiertjes en lakens die zij vervolgens overal waar dat maar kan ophangen. Oisterwijk wil niet trillen maar zwemmen. Tussen de bloemetjes en de bijtjes. Het is maar dat iedereen het weet. Afblijven dus van ons woongenot en ons buitenbad. Met de vriendelijke groeten van de afzenders.
Wie nu vindt dat het allemaal geen column rechtvaardigt, heeft vermoedelijk overschot van gelijk. Ik probeer ook maar iets. Noem het maar een vorm van overmacht. Oisterwijk heeft geen Sywert van Lienden die lekker verdiende aan wat werd aangekondigd als vrijwilligerswerk. Dat hoop ik tenminste. Mocht het wel zo zijn, dan hoor ik dat graag.
Columns horen zich te richten op de grote vissen. Dat heb ik begrepen van iemand die er al zijn hele leven de kost mee verdient en dus zal hij wel weten waarover hij het heeft. Hoe hij dat in Oisterwijk wil doen, vertelt hij er niet bij. Is een politicus die de schuld van een ongelukkige hashtag snel aan zijn vrouw doorgeeft groot genoeg? Er moet elke week een column komen. Het is dit staaltje overmoed of het briefje van een huismeester dat ik laatst zag hangen in een plaatselijke lift. Een kort briefje met meer fouten dan regels. Mij stoort dat niet echt, maar iemand heeft het er ingewreven door de fouten stuk voor stuk met een andere kleur te verbeteren. Met vriendelijke groeten van een anonieme Oisterwijker.
Roland Smulders
[box style=”info”]Facebookpagina van Roland Smulders[/box]
