Columnist Roland Smulders neemt u mee, een kijkje in zijn Oisterwijk:
Valsspelen
De sterrenkinderen in mijn woonplaats Oisterwijk hebben via hun hoofddruïde van zich laten horen. Hebben zij de afgelopen tijd gebruikt om de sterren te raadplegen of om de kaarten te vragen licht in de duisternis te brengen? Hoe het ook zij, de uitslag is binnen en wordt triomfantelijk met de wereld gedeeld. Als mensen zich niet meer laten testen, is het snel afgelopen met al die foutpositieve testen en kunnen wij weer allemaal verder met het leven. Soms kan een oplossing toch zo simpel zijn. Het heeft iets weg van manier waarop Alexander de Grote korte metten maakte met zijn Gordiaanse knoop. Met enig valsspelen kun je een heel eind komen.
Natuurlijk is het een verhaal waarop af te dingen valt. Ik hoop echt dat de wappies die het uitdragen niet zo gek zijn om het te geloven. In dat geval zie ik de toekomst namelijk erg somber in. Niet testen heeft geen enkele invloed op het aantal besmettingen. Het is net zo’n domme oplossing als het klimaatprobleem een stukje op te willen lossen door automobilisten te verbieden in het donker met het licht aan te rijden. Je ziet de auto’s dan weliswaar niet meer, maar op de uitstoot van gassen heeft de maatregel geen effect.
Het gebruik van de term ‘foutpositief’ verraadt heel duidelijk waar de oorsprong van het bericht moet worden gezocht. Wybren van Haga is weer bezig geweest het land te overspoelen met zijn samenraapsel van halve waarheden en hele leugens. De sterrenkinderen hebben de mailing natuurlijk in de mailbox gevonden en vertrouwen erop dat een gestudeerd iemand als Wybren wel zal weten wat hij zegt. Dat Wybren heeft gestudeerd op stroomdraadjes en niet op de verspreiding van virussen, mag de pret niet drukken. Wat de sterrenkinderen betreft, is eenoog Wybren koning in hun rijk der blinden.
Corona is niet gevaarlijker dan een griepje: het is de boodschap die Wybren en de sterrenkinderen van Oisterwijk onvermoeibaar blijven verkondigen. Door de griep overlijden ook elk jaar enkele duizenden mensen en niemand maakt zich daar druk om. Tenzij dat lot natuurlijk toevallig net een dierbare naaste treft. In dat geval is een griepje ineens weer wel erg. Zelfs een sterrenkind met ferme overtuigingen wil niet gedwongen zijn om op een mistige ochtend achter een kist aan te sjokken op weg naar een haastig ingerichte massabegraafplaats. Onderweg passeren zij een groepje hangjongeren op scootmobielen. Het zijn de gelukkigen die corona op goede dagen tenminste nog kunnen navertellen. De gelovigen die aannamen dat hen niks kon gebeuren. Ontgoochelde gelovigen die inmiddels weten van een koude kermis te zijn thuisgekomen. Wybren en de sterrenkinderen zijn vergeten om erbij te vertellen dat overlijden niet het enige gevaar van corona is. Ook de kaarten en de glazen bol hebben er soms moeite mee alle ontwikkelingen bij te houden.
Roland Smulders
[box style=”info”]Facebookpagina van Roland Smulders[/box]
