Columnist Roland Smulders neemt u mee, een kijkje in zijn Oisterwijk:
Sterrenkinderen
Nee, ik doe het niet. Geen woord van mijn kant over psychische manipulatie binnen de Oisterwijkse politiek en al helemaal niet over onsmakelijke vergelijkingen. Straks krijg ik nog het verwijt bevooroordeeld te zijn. ‘Wat heb jij tegen aanhangers van astrologie met een nuchtere blik op de harde realiteit? ‘, wordt mij dan gevraagd. Helemaal niks heb ik daartegen. Daarom houd ik mijn kiezen deze keer ook angstvallig op elkaar. Topfiguren zijn het. Ik kan niet wachten tot zij op volle oorlogssterkte kleur komen geven aan de saaiheid van weer zoveel jaar raadsbrede ontreddering.
Misschien lukt het de zo furieus aangepakte democraten ook enkele raadszetels te bemachtigen. Dan kunnen zij en de sterrenkinderen het er tijdens een raadsvergadering nog eens uitgebreid over hebben. Tenslotte is dat de plaats voor politiek debat. Ik reken op een moddergevecht zonder regels, maar met hoge amusementswaarde. Het commentaar leveren mag immers best leuk zijn.
Zal ik het nu maar over de kandidatenlijst van de Oisterwijkse liberalen hebben? Nog maar pas geleden klonk uit die hoek het ferme geluid dat politici niet te lang aan hun zetel moeten blijven kleven, maar dat was kennelijk een oprisping van voorbijgaande aard. De zetels van de Oisterwijkse gemeenteraad zitten veel te prettig om er vanwege een principe afstand van te doen. Soms roepen mensen dingen waarvan zij later weer spijt krijgen. De sterrenkinderen en ik begrijpen heel goed dat het zo werkt.
En wat is er ook mis mee dat iemand zo graag raadslid wil blijven dat hij er desnoods voor overstapt naar een andere partij? Hart voor de zaak valt alleen maar te prijzen. Het kan best zijn dat ik er bij de komende verkiezingen op stem. Gewoon om te kunnen zeggen dat zo iemand daar wel zit dankzij mijn welwillendheid en dat hij dus maar beter zijn best kan doen mij op een goede manier te vertegenwoordigen. Niet alleen interessant kijken tijdens de vergaderingen dus, maar flink de trom roeren als de sterrenkinderen en de democraatjes het speelplein op stelten zetten vanwege een in Oisterwijk gestrande giftrein.
Met de inwoners van Haaren heb ik wel medelijden. Wij hebben die mensen net met veel gouden bergen verleid voor Oisterwijk te kiezen en hen gevraagd toch vooral gebruik te maken van de mogelijkheid deel te nemen aan onze democratie. Dolblij waren zij en nu fronsen zij waarschijnlijk de wenkbrauwen. Kaartleggen en moddergooien nodigen niet bepaald uit om zelf politiek actief te worden. Zij zullen zich wel afvragen of dat de gebruikelijke manier is waarop in hun nieuwe gemeente van gedachten wordt gewisseld. ‘Nee’, moet ik dan bekennen, ‘dat met de kaarten is nieuw.’
Roland Smulders
[box style=”info”]Facebookpagina van Roland Smulders[/box]
