Van 30 november tot en met 8 december is er op zaterdag en zondag tussen 11.00 en 17.00 uur een duotentoonstelling van Ilse Vermeulen en René Korten in De Verdieping, Sint Jansplein 5 in Moergestel.
Vorig jaar nam Ilse Vermeulen deel aan de groepstentoonstelling Onderweg in De Verdieping. Ze won daarbij de publieksprijs die bestond uit een nieuwe tentoonstelling. Het is een duotentoonstelling geworden samen met haar echtgenoot en kunstenaar René Korten. Ze kozen voor de titel Meander. Een begrip dat voor hun afgelopen jaar een diepe betekenis heeft gekregen: je beweegt mee met dat wat zich aandient in het leven. Het woord herbergt me en de ander. In het werk van beiden is het meanderen een overeenkomst. In creëren zit beweging, het kiezen van richting, het toeval toelaten, reageren, doorgaan, volgen of juist stoppen.
Ilse Vermeulen
De onuitputtelijke en allesomvattende schoonheid van natuur is voor mij een grote bron van inspiratie. Elke wandeling opnieuw of dichtbij in eigen tuin, ik raak er telkens door verwonderd. Het voltrekt zich als vanzelf, de constante cyclus van transformatie, elk seizoen weer, alle stadia in het leven komen voorbij. Groei, bloei, verwelken, vergankelijkheid, sterfelijkheid. In de alsmaar doorgroeiende serie Botanica leg ik de pracht van blad- en bloemvormen vast om blijvend herinnerd te worden. Al bordurend voeg ik een nieuwe laag toe, een dialoog tussen natuur en borduurwerk. Ik kan daar volledig in op gaan en gebruik intuïtieve lijnen als een wandeling op papier of stof waarin ik het toevallige omarm. Zo tonen ook mijn nieuwste werken Zonnebloemen en Last Flowers of October het thema van schoonheid en verval.
René Korten
Ik maak schilderijen die de complexiteit van de wereld weerspiegelen. Ik zoek niet naar een afbeelding van de zichtbare werkelijkheid, maar creëer een equivalent door ruimte te geven aan natuurlijke processen in verf en daar resolute ingrepen in te doen. Uiterst zorgvuldige beslissingen wissel ik af met intuïtieve ingrepen en slecht ten dele beheersbare handelingen. Het organische wordt geconfronteerd met het geconstrueerde. De afwisseling van controle en toeval, van beheersing en acceptatie leidt tot gelaagde en geladen beelden. Ik wil krachtige, vaak kleurrijke schilderijen maken die gaan over de gelijktijdigheid van de dingen, over de scheppende kracht van frictie, over radicaal verbindingen maken.
