GUO opent haar 47ste concertserie op zondag 29 september om 15:00 uur met Sedaa. Haar muziek is geworteld in de rijke cultuurtradities van Mongolië en Perzië.
Sedaa belooft een magisch concert met authentieke instrumenten en mystieke keelklanken. Die zweven resonerend door het Lodewijkskerkje. Dit religieus erfgoedmonumentje aan de Kerkstraat in Oisterwijk kent een fraaie akoestiek voor het toegankelijke Sedaa-repertoire. De muzikanten treden op in authentieke klederdracht. Kortom: een oor- én oogstrelende concertbeleving.
Wie dit wil meemaken, kan tussen 14:30 en 15:00u ter plekke tickets kopen (cash: geen pin!). De digitale voorverkoop loopt al via GUO’s website.
Sedaa betekent stem in het Perzisch. Vocalen drukken inderdaad een stempel op het groepsgeluid. De muzikanten zijn meesters in boven- en ondertonale keelklanken die de Mongoolse muziek typeren. Resonerende vocalen die ze van podium richting concertruimte dirigeren, lijken van overal en nergens te komen, zich hun weg door het Lodewijkskerkje te dansen, om naar overal en nergens te gaan. De beheersing van het instrumentarium verdient het predikaat uitmuntend.
Ambachtelijke instrumenten
Gitaren en percussie van Omid Bahadori doen westers vertrouwd aan: akoestisch en elektrisch leadgitaar, cajon en een handframetrom, vergelijkbaar met een Ierse geitenvellen bodhran. Het hakkebord is verwant met de hammer dulcimer die in varianten voorkomt in onze westerse muziektraditie. Ganzorig Davaakhuu is een virtuoos op dit sprankelende, 120-snarige instrument (yochin). Met een hals overvloeiend in een uit hout gesneden paardenhoofd, is de contrabas van Naraa Naranbaatar een sterk staaltje Mongoolse ambachtskunst. Koperen blaasinstrumenten (bishgur, mongolese oboe) vervolmaken het ruimtelijke beeld.
Dat brengt de toehoorder nabij briesende przewalskipaarden, dravend over winderige, uitgestrekte steppes met verre einders. Of nabij een kleurrijke karavaan die langs de zijderoute voortschrijdt. Om vervolgens stil te genieten van een eeuwenoud Perzisch liefdeslied, vertolkt door ontroerende zang van Omid. De vocalist staat zichzelf akoestisch bij met subtiel voortkabbelend snarenwerk.
Keelzangtechnieken
Met boven- en ondertonale vocalen grijpt Sedaa terug naar vibrerende keelzangtechnieken van haar nomadische voorouders. Daarin brengen zangers uiteenlopende toonhoogtes samen tot één harmonieuze Hömii (boventonale) of Kargyraa (ondertonale) klank. Ook de instrumenten kennen een overlevering van opeenvolgende generaties, inclusief de ambachtelijke bewerking van natuurproducten, zoals hout, tot statusverhogende Morin Khuur (paardenhoofdviool) en Ikh Khuur (paardenhoofdcontrabas).
De mystieke, melancholische sfeer die het groepsgeluid ademt, ontleent zich aan weidse natuurlandschappen die Mongolië en Perzië gemeen hebben, vermengd met oriëntaalse ritmes. Sedaa waakt ervoor dat ze met haar moderne arrangementen en vernieuwende composities het culturele erfgoed van haar nomadische voorouders respecteert, maar tevens voortzet en uitbreidt. Resultaat: een verbluffende balans tussen twee van ’s werelds oudste en rijkste culturen, toegankelijk bewerkt naar het hier en het nu.
Beklijvende ervaring
Voor wie intens luisteren met gesloten ogen niet volstaat: Sedaa treedt op in origineel gedrapeerde zijden klederdracht. Atmosfeer en akoestiek in het Lodewijkskerkje completeren de unieke beleving die de toehoorders ondergaan. Feitelijk vallen twee cultuur-historisch vervlochten oriëntaalse muziektradities samen in én met een westers (Napoleontisch) erfgoedmonument. Een beklijvende ervaring om mee te maken.
Sedaa bracht vier cd’s uit, waarvan de eerste drie zijn uitverkocht. De formatie speelde op podia, festivals, voor radio en tv in China, Oezbekistan, Oekraïne, Polen, Finland, Tsjechië, Colombia, USA, Canada, Italië, Duitsland en Nederland. Ze ontving onder meer de Oberschwäbische Kleinkunstpreis Kupferle (2012), 22ste Folkfrühling Plauen (2013), Creole Nord (2013/2014), Creole Rudolstadt (2014/2015), Samarkand Festival Sharq Taronalari Award of Minister of Culture Oezbekistan (2015).
